Συγκεντρώνουμε είδη πρώτης ανάγκης για πρόσφυγες/μετανάστες
Σάββατο 17/10 τις ώρες 11:00-15:00 στο Π. Φάληρο:

• Πλατεία Ντάβαρη
• Τερψιθέας & Ελ. Βενιζέλου, απέναντι από τον Σκλαβενίτη

Συλλέγουμε:

• Είδη προσωπικής υγιεινής: πάνες βρεφικές, σερβιέτες, ξυραφάκια, οδοντόβουρτσες/οδοντόκρεμες, αφρόλουτρα κ’σαμπουάν, αντισηπτικά, χαρτί υγείας
• Τρόφιμα: γάλα μακράς διαρκείας, βρεφικό γάλα, μπάρες δημητριακών, μπισκότα σκέτα (χωρίς σοκολάτα κλπ.), ξηροί καρποί (σταφίδες κλπ.), κονσέρβες μακράς διάρκειας (όχι χοιρινό)
• υπνόσακους/ σκηνές, αδιάβροχα/αντιανεμικά
• Υγειονομικό υλικό: παυσίπονα/αντιβιοτικά, γάζες/επίδεσμοι, αντισταμινικές αλοιφές, ψυκτικά σε σπρέι για τραύματα

Προσφυγες και μετανάστες από την Συρία και τις γύρω περιοχές έρχονται στην Ελλάδα κατα χιλιάδες, με σκοπό να βρουν μια ζωη έξω από την φρίκη του πολέμου. Ενός πολέμου για τον οποίο ευθύνη έχουν οι χώρες τhς πολιτισμένης δύσης, συμπεριλαμβανομενης της Ελλάδας.

Περισσότερα στο σχετικό κείμενο εδώ.

Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Αλίμου – Παλαιού Φαλήρου,
Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αντίπερα Όχθη,
Συντρόφισσες/σύντροφοι από το Παλαιό Φάληρο.

Αφισοκολλήθηκε σε διάφορα σημεία στις γειτονιές μας.
Μπράβο παιδιά!

αφισα για δημοψηφισμα

ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΑΙ, ΟΧΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ!

Από τα ευρωπαικά επιτελεία και το Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ), τα ντόπια αφεντικά και τους τραπεζίτες και από τους μεγιστάνες των Μ.Μ.Ε. μέχρι τους ντόπιους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου και τους δυνάστες της εκκλησίας, εξαπολύεται ένα ευρύ κύμα τρομοκρατίας εις βάρος εργαζομένων και μικροϊδιοκτητών. Ισχυροί πόλοι εξουσίας λοιπόν παρεμβαίνουν στα γεγονότα, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα και παραποιώντας τα πραγματικά διλλήματα: με ευρώ ή δραχμή, με ευρωπαϊκά ή εθνικά μέτρα λιτότητας, το πραγματικό δίλλημα είναι Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ . Όλοι προσπαθούν να μας πείσουν για την “Ευρώπη των λαών”, μια Ευρώπη επιθετική και ιμπεριαλιστική, που καιρός είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι πρόκειται για έναν θεσμό που εκμεταλλεύεται οικονομικά και καταπιέζει ολόκληρους λαούς. Όλοι αυτοί βροντοφωνάζουν για ένα “ΝΑΙ”, που σε περίπτωση που επικρατήσει θα είναι η διαιώνιση της εξαθλίωσης με άλλα 20 χρόνια τουλάχιστον Μνημόνια καθώς και η επισφράγιση της ήττας των μέχρι πρότινος εργατικών και κοινωνικών αγώνων.

Η κρίση είναι δομική, τα Μνημόνια έχουν χαρακτήρα υφεσιακό, η κρίση αυτοτροφοδοτείται και το βασικό στοιχείο της είναι η υποτίμηση της εργατικής δύναμης. Τα αφεντικά έχουν μέγιστο όφελος από αυτήν την κατάσταση. Χρησιμοποιούν σαν εργαλείο τους το κράτος, επιβάλλουν εξευτελιστικούς μισθούς, εξαγοράζουν αυτοαπασχολούμενους, παρασιτώντας και κερδοφορώντας εις βάρος μας. Χτίζουν ένα κράτος καταστολής που περιφρουρεί τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης. Η αστική πολιτική επιβάλλει ένα καθεστώς βίαιης φτωχοποίησης εντείνοντας την εκμετάλλευση χρόνο με το χρόνο. Αυτοί έχουν τα μέσα παραγωγής, αυτοί έχουν τον πλούτο, αυτοί έχουν την εξουσία. Εμείς έχουμε μονάχα τα εργατικά μας χέρια. Οι ζωές μας στέλνονται σε αδιέξοδο καθιστώντας σαφές ότι δεν έχουμε κανένα συμφέρον να συστρατευθούμε με τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών μας.

Ένα ¨ΟΧΙ¨ δε σημαίνει απαραίτητα έξοδο από την ιμπεριαλιστική Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, παρά μόνο μια νέα εκκίνηση των διαπραγματεύσεων. Αυτά είναι τα όρια της μεταρρύθμισης. Η έξοδος από την Ε.Ε. θα σήμανε ένα ντόμινο οικονομικών επιπτώσεων σε όλη την Ευρώπη και τον πλανήτη.
Μας τρομοκρατούν για να υποκύψουμε στα αιτήματα τους, δηλαδή την περαιτέρω εκμετάλλευση. Χρησιμοποιούν κάθε μέσο που έχουν στη διάθεση τους για να σπείρουν τον τρόμο, να διχάσουν τους καταπιεσμένους, να δημιουργήσουν σύγχυση και να καταστείλουν τα εξεγερσιακά αντανακλαστικά. Να παλέψουμε για να καταστήσουμε την έξοδο από την Ε.Ε. αφετηρία διάλυσης αυτών των ιμπεριαλιστικών θεσμών και πηγή έμπνευσης και πρότυπο διεθνισμού για μια έμπρακτη αλληλεγγύη των λαών που καταπιέζονται από αυτήν, στη βάση μιας νέας επαναστατικής προοπτικής. Να αξιοποιήσουμε αυτο το “ΟΧΙ” στήνοντας ένα πρώτο οδόφραγμα στο πεδίο της ταξικής πάλης!

Ένα μόνο οδόφραγμα όμως δε φτάνει. Ένα “ΟΧΙ” δε μας αρκεί . Γνωρίζουμε καλά ότι η κρίση δεν είναι αντικείμενο διαχείρισης από κανενός τύπου αστική κυβέρνηση. Να μην επιτρέψουμε στην ελληνική κυβέρνηση να καπηλευτεί ένα ενδεχόμενο “ΟΧΙ” στην υπηρεσία νέων μέτρων λιτότητας που θα προέρχονται είτε με Μνημόνια από τα μέσα είτε με Μνημόνια από τα έξω. Να εκμεταλλευτούμε ένα βροντερό “ΟΧΙ” χρησιμοποιώντας αυτό ως ένα μέσο ομηρίας της κυβέρνησης από την πίεση του ταξικά οριζόμενου εργατικού κινήματος. Μόνος δρόμος είναι η γενικευμένη αυτοοργάνωση των καταπιεζομένων και εκμεταλλευομένων που θα συγκροτήσουν δομές αλληλεγγύης στις γειτονιές, αυτοδιαχείρισης στους χώρους δουλειάς και εστίες αντίστασης παντού. Να τσακίσουμε εθνικιστικές και πατριωτικές αυταπάτες (πχ. όλοι οι Έλληνες μαζί) γνωρίζοντας ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν τα ίδια συμφέροντα με τα ομοεθνή αφεντικά τους. Οργανωνόμαστε με βάση την τάξη και όχι το έθνος, προετοιμάζουμε την αντικαπιταλιστική μας αντεπίθεση…

ΜΙΣΗΣΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΠΟΥ ΣΚΟΡΠΑΝΕ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ!

[Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε σε λαικές αγορές στον Άλιμο και στο Παλαιό Φάληρο]

ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

Τα τελευταία χρόνια και ειδικότερα μετά το ξέσπασμα της κρίσης και την ολοένα και μεγαλύτερη εξαθλίωση των λαϊκών και εργατικών στρωμάτων, ο φασισμός στην Ευρώπη, αλλά και ειδικότερα στην Ελλάδα μέσα από τη Χρυσή Αυγή, βρήκε εύφορο έδαφος για να χτυπήσει τους αδύναμους και όσους αντιστέκονται. Τρανταχτά παραδείγματα, χωρίς να είναι τα μοναδικά, είναι η δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα και του Σεχζάτ Λουκμάν, οι δολοφονικές απόπειρες στους ναυτεργάτες του Περάματος και του μαθητή από το Π. Φάληρο, αλλά και οι αμέτρητες επιθέσεις σε μετανάστες.

Η Χρυσή Αυγή, αν και προσπάθησε να κρύψει με νύχια και με δόντια τις νεοναζιστικές της πεποιθήσεις και το βαθιά συστημικό της χαρακτήρα, οι επίσημες τοποθετήσεις της αλλά και η δράση της αποδεικνύουν το αντίθετο. Είναι γνωστή η υποστήριξη από μέρους της καθεστώτων όπως εκείνων του Χίτλερ, του Παπαδόπουλου και του Μεταξά. Διαχρονικά, το μόνο που κάνουν είναι να προωθούν τον κοινωνικό κανιβαλισμό, αφήνοντας στο απυρόβλητο τον πραγματικό εχθρό, το ντόπιο και το ξένο κεφάλαιο και προσπαθώντας να διαχωρίσουν την εργατική τάξη με βάση ψευτοδιλήμματα του τύπου Έλληνες ή μετανάστες, Χριστιανοί ή μουσουλμάνοι, ετεροφυλόφιλοι ή ομοφυλόφιλοι. Για παράδειγμα, η δημιουργία γραφείων εύρεσης εργασίας μόνο για Έλληνες που τροφοδοτεί τις επιχειρήσεις με φθηνό εργατικό δυναμικό χωρίς καθόλου δικαιώματα. Παράλληλα, παίζουν ενεργό ρόλο στην καταστολή εργατικών και κοινωνικών αγώνων, όπως την απεργία στο ΜΕΤΡΟ και τον αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές. Τελικά, όχι μόνο δεν αποτελούν την αντι-συστημική δύναμη που ευαγγελίζονται ότι είναι, αλλά το μόνο που έχουν κάνει καθ’ όλη τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής τους παρουσίας είναι να υπερψηφίζουν διατάξεις υπέρ των εφοπλιστών και του ξεπουλήματος της δημόσιας περουσίας και να κάνουν κολλητιλίκια με στελέχη της ΝΔ (βλ. Μπαλτάκος), που μέχρι πριν τους κατηγορούσαν ως εθνικούς προδότες.

Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι η Χρυσή Αυγή βάδιζε μαζί με το κράτος και την τότε κυβέρνηση, η εγκληματική της δράση από ένα σημείο και μετά δεν συνέφερε την κυβέρνηση. Ο ίδιος ο λαός αντέδρασε στην ανοχή που επεδείκνυε η κυβέρνηση απέναντι στους φασίστες και ο κόσμος κινήθηκε προς πιο ριζοσπαστικές κατευθύνσεις. Έτσι, αμέσως μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα και υπό την πίεση του αντιφασιστικού κινήματος, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να προφυλακίσει στελέχη της. Το τι συνέβη από ‘κεί κι έπειτα (αποφυλάκιση τους μετά τη λήξη του 18μηνου, κωλυσιεργεία στο σχηματισμό δικογραφίας) έδειξε τα όρια του αστικού κράτους και της δικαιοσύνης του (υπό οποιαδήποτε κυβέρνηση) που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν και δεν θέλουν να καταστείλουν και να εξαφανίσουν το φασισμό και το ναζισμό. Σε κάθε περίπτωση, το αίτημα των εργαζομένων, των ανέργων και της νεολαίας πρέπει να είναι να καταδικαστούν όλοι οι δολοφόνοι Χρυσαυγίτες.

Γνωρίζουμε ωστόσο ότι ο φασισμός δεν ξεριζώνεται με δικαστικές αποφάσεις, αλλά με τον οργανωμένο αντιφασιστικό αγώνα στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς, ο οποίος θα αμφισβητήσει συνολικά το φασισμό και το σύστημα που τον γεννά. Η συνειδητή δράση του καθενός και της καθεμιάς στην πάλη ενάντια στο φασισμό είναι αναντικατάστατη προκειμένου να εξαφανιστεί το μαχαίρι και η δηλητηριώδης ιδεολογία του Χρυσαυγίτη από τις πλατείες, τα σχολεία και τις γειτονιές μας.

Δευτέρα 20 Απριλίου στις 08:00 Συγκέντρωση Γρ. Λαμπράκη & Χρ. Σμύρνης (Γήπεδο Προοδευτικής)
Πορεία στα Δικαστήρια Φυλακών Κορυδαλλού
Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Αλίμου – Π. Φαλήρου

Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε σε σχολεία στον Άλιμο και Π.Φάληρο.
To κείμενο σε pdf

Ολοι μας βιώνουμε μια καθημερινότητα που ολοένα και χειροτερεύει. Το σχολείο μετατρέπεται σε εξεταστικό κέντρο με τις «διαχρονικές» Πανελλήνιες, εξαθλιώνει τα μυαλά μας, καταπιέζει την σκέψη μας. Τα φροντιστήρια παίζουν όλο και πιο μεγάλο μέρος στην εκπαιδευτική διαδικασία, κι όσοι δεν έχουν να πληρώσουν για αυτά πετιούνται έξω από την γενική εκπαίδευση λόγω οικονομικών κριτηρίων. Και όλα αυτά για ένα μέλλον στην ανεργία του 60%, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και την φτώχεια. Την ώρα που βλέπουμε τα όνειρα μας να καταστρέφονται, η Χρυσή Αυγή παρουσιάζει τον εαυτό της ως την αντι-συστημική απάντηση και την λύση σε όλα σου τα προβλήματα.
Από πότε, όμως, η Χρυσή Αυγή αποτελεί απειλή για το σύστημα; Η κυβέρνηση και τα δικαστήρια δεν νοιάστηκαν όταν οι Χρυσαυγίτες με τα ΜΑΤ επιτίθονταν με ρόπαλα και μαχαίρια σε απεργούς και διαδηλωτές, δεν νοιάστηκαν όταν δολοφόνησαν τον Παύλο Φύσσα και τον Λουκμάν. Αντί να χτυπήσουν «τα λαμόγια στη βουλή» (όπως έλεγαν), χτύπησαν εργάτες, συνδικαλιστές, αγωνιστές, gay και μετανάστες. Εντός της βουλής, δεν έκαναν τίποτα από το να καταθέτουν ερωτήσεις υπέρ των εφοπλιστών και των μεγαλοεπιχειρηματιών, αποδεικνύοντας πέραν κάθε αμφιβολίας ποιών τα συμφέροντα εκπροσωπούν.
Η Χρυσή Αυγή μας λέει πως για την κατάσταση αυτή φταίνε οι μετανάστες. Είναι, όμως, οι μετανάστες ο πραγματικός μας εχθρός; Οι μετανάστες δεν έρχονται στην Ελλάδα για να «μας πάρουν τις δουλειές», όπως λένε κάποιοι, αλλά αναγκάζονται να εγκατελείψουν την χώρα τους λόγω φτώχειας ή πολέμου. Στην Ελλάδα, βέβαια, η κατάσταση που καλούνται να αντιμετωπίσουν δεν είναι πολύ καλύτερη. Πάνω από 6.000 άνθρωποι κρατούνται φυλακισμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, σε απάνθρωπες συνθήκες. Από την άλλη, οι μετανάστες εργάζονται με άθλιους όρους όπως όλοι μας. Συχνά χειρότερα: ανασφάλιστοι, με χαμηλότερα μεροκάματα και κανένα εργασιακό δικαίωμα. Εχθροί μας δεν είναι οι καταπιεσμένοι του κόσμου, αλλά εκείνοι που καταπιέζουν εμάς και τους μετανάστες.
Μπορεί, όμως, το κράτος να απαντήσει στον φασισμό; Η «αντιφασιστική δράση» του κράτους δεν μπόρεσε να αποτρέψει την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Με τις συλλήψεις των βουλευτών της Χρυσής Αυγής η κυβέρνηση απλά προσπάθησε να διατηρήσει το προφίλ του εγγυητή της ασφάλειας και του προστάτη των νόμων. Ας μην ξεγελιόμαστε. Το σύστημα δεν πρόκειται να ξεριζώσει τους νεοναζί δολοφόνους, γιατί τους γέννησε το ίδιο, γιατί τους χρειάζεται.
Ο μόνος τρόπος για να απαντήσουμε στον φασισμό είναι μέσα από τους δικούς μας αγώνες. Ο φασισμός δεν θα πεθάνει μόνος, ούτε θα μπει φυλακή από καμία κυβέρνηση. Μόνο ο μαχητικός και κοινωνικός αντιφασισμός θα τον τσακίσουν. Για έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις, με ισότητα, ελευθερία και αλληλεγγύη για όλες και όλες!

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 21/3 ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΜΕ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ
ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ
ΚΑΙ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΣΤΙΣ 16:00 ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
ΓΙΑ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Αλίμου – Π. Φαλήρου

   Τα τελευταία χρόνια η λέξη φασισμός κυκλοφορεί σε όλα τα στόματα, από τα κεντρικά δελτία των ειδήσεων μέχρι τις κουβέντες στις καφετέριες. Ο φασισμός, όμως, δεν είναι κάτι που εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια, αλλά υπάρχει από τον προηγούμενο αιώνα. Ο καπιταλισμός δημιουργεί τις συνειδησιακές προϋποθέσεις που χρησιμοποιεί ο φασισμός, οι οποίες εντείνονται και εκδηλώνονται έντονα σε περιόδους οικονομικής και πολιτικής κρίσης. Ο φασισμός έχει τις ρίζες του στην πρώτη μεγάλη κρίση του καπιταλισμού την δεκαετία του ’20 και στον μεσοπόλεμο, τότε που το φασιστικό κίνημα εμφανίστηκε και έγινε μαζικό σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, με αποκορύφωμα την άνοδο του Χίτλερ στη Γερμανία. Την περίοδο αυτή η Γερμανία περνούσε και αυτή μεγάλη οικονομική κρίση, με εξωτερικά χρέη και κοινωνικές αναταραχές. Αντίστοιχα και στην Ελλάδα, από την έναρξη της οικονομικής κρίσης το 2009 ο φασισμός έχει ξαναέρθει στο προσκήνιο, με την εμφάνιση της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής. Με την ακραία και γρήγορη φτωχοποίηση των μεσαίων και κατώτερων στρωμάτων η Χρυσή Αυγή εμφανίζεται ως άλλος «Μεσσίας» και «απελευθερωτής».

  Κι έτσι βλέπουμε στο σήμερα, σε όλη την Ευρώπη την άνοδο του φασισμού, από τους ακροδεξιούς του Κιέβου μέχρι τους αντί – ισλαμιστές εθνικιστές στη Γερμανία, από την απόπειρα δολοφονίας του αντιφασίστα στην Ιταλία μέχρι την εκρηκτική άνοδο της ακροδεξιάς και του αντισημιτισμού στη Γαλλία. Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, καθώς η έννοια της εθνικής ενότητας, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης του συστήματος και πολιτικής αστάθειας, είναι χρήσιμο εργαλείο και έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον από τα κράτη για να εξομαλύνουν τον ταξικό ανταγωνισμό. Το αστικό κράτος χρησιμοποιώντας την πλάνη του εθνικού συμφέροντος, δημιουργεί την ψευδαίσθηση ενιαίων συμφερόντων μεταξύ ντόπιων αφεντικών και εργατών ενάντια σε άλλα έθνη, στρέφει τα καταπιεζόμενα στρώματα το ένα ενάντια στο άλλο , αφήνοντας τον πραγματικό εχθρό στο απυρόβλητο.

  Έτσι και εδώ διαγράφεται ξεκάθαρα ο ρόλος της Χρυσής Αυγής. Ο κυρίαρχος εκπρόσωπος του νεοναζισμού δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κατωτέρων στρωμάτων που πλήττονται από την κρίση, όπως επιδιώκει να πείσει με τον «αντισυστημικό» του λόγο, με τα συσσίτια, τα δωρεάν μαθήματα και την εύρεση εργασίας (προφανώς μόνο για Έλληνες). Προσφέρει φθηνό εργατικό δυναμικό στο κεφάλαιο εντείνοντας τον ανταγωνισμό μεταξύ Ελλήνων και ξένων εργαζόμενων προς κέρδος του κεφαλαίου. Λειτουργεί κατασταλτικά στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, νομιμοποιεί την κρατική βια σε μετανάστες (σκούπες, κέντρα κράτησης, δολοφονίες), καλλιεργεί τα αντιδραστικά/αντι-κομμουνιστικά αντανακλαστικά. Χρησιμοποιείται ως ο άλλος πόλος για να προκύψει η θεωρία των δύο άκρων, και μέσα από τη στάση της στη Βουλή υποστηρίζει τις αντιεργατικές μεταρρυθμίσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις δημοσίου πλούτου. Επιβεβαιώνεται ο ιστορικός ρόλος του φασισμού που δεν είναι άλλος από την διάσωση του ίδιου του καπιταλισμού.

  Ταυτόχρονα, βάζει στο στόχαστρο εθνικές και άλλες μειονότητες (τσιγγάνοι, μετανάστες, LGBTQ κοινότητα) νομιμοποιεί περαιτέρω την ήδη υπάρχουσα περιθωριοποίηση των οροθετικών, των ψυχιατριζόμενων, των ΑμεΑ και αναπαράγει σεξιστικά στερεότυπα. Τέτοιες αντιλήψεις μολύνουν όλους τους τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας, και ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντική η πάλη μας ενάντια στην διαιώνιση τους.

   Όλα αυτά τα ζούμε έντονα και στις γειτονιές μας. Η παρουσία της Χ.Α. είναι εμφανής εδώ, τόσο στους δημόσιους χώρους (μοιράσματα, εκδηλώσεις) όσο και στα ψηφοδέλτια. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι σ’αυτές τις γειτονιές πολλές φορές έχουμε δει κρούσματα νεοναζιστικών επιθέσεων, με ακραία παραδείγματα την απόπειρα δολοφονίας του μαθητή στο Π. Φάληρο και τους άγριους ξυλοδαρμούς μεταναστών. ‘Αλλωστε, αυτές οι γειτονιές έχουν «παραδοσιακά» μια σχέση με τη δεξιά όπως φαίνεται και από τα εκλογικά αποτελέσματα και ήδη, πριν από το 2010, είχαν υπάρξει τα πρώτα σημάδια παρουσίας της Χρυσής Αυγής. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Άλιμος είναι από τις λίγες περιοχές στις οποίες η Χ.Α. διατηρεί ακόμα τα γραφεία της.

   Τίθεται λοιπόν το ερώτημα πως απαντάμε σήμερα στη απειλή της Χρυσής Αυγής. Μας είναι προφανές ότι ο δρόμος που έχει επιλέξει το κράτος για την αντιμετώπιση της, μέσα από τις διώξεις των μελών της, δεν πρόκειται να πατάξει το φασισμό (βλ. εκλογικά αποτελέσματα 2015). Θεωρούμε τις διώξεις ένα οδόφραγμα στην δράση των φασιστών, αλλά γνωρίζουμε πως δεν θα ξεμπερδέψουμε τόσο εύκολα μαζί τους. Δεν επαναπαυόμαστε στους κρατικούς μηχανισμούς. Ο αντιφασισμός δεν είναι υπόθεση σωτήρων, αλλά των καπιεσμένων. Οι μόνοι αγώνες ενάντια στον φασισμό που έχουν αποτελέσματα είναι οι μαχητικοί και κοινωνικοί αντιφασιστικοί αγώνες. Για τους λόγους αυτούς, καθώς και για να καλύψουμε την απουσία αντιφασιστικής παρέμβασης στις γειτονιές μας, προβαίνουμε στην συγκρότηση Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας στις περιοχές του Αλίμου και του Παλαιού Φαλήρου. Λειτουργούμε με αντι-ιεραρχικές και οριζόντιες δομές, αυτο-οργανωμένα και στην βάση της συνδιαμόρφωσης.Επιδιώκουμε την συμμετοχή μας τόσο σε αντιφασιστικούς όσο και σε εργατικούς αγώνες, γιατί δεν αντιλαμβανόμαστε τον αντιφασισμό ως ξέχωρο από τους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες. Στοχεύουμε στον συντονισμό με άλλες αντιφασιστικές ομάδες, με στέκια, καταλήψεις και συλλογικότητες, πρωτοβάθμια σωματεία, εργατικές λέσχες και πρωτοβουλίες γειτονιών και κάθε πολιτικό μόρφωμα που στρατεύεται ενάντια στον φασισμό και τον καπιταλισμό. Στεκόμαστε απέναντι στους θεσμούς του κράτους και αντι-προτάσσουμε την από τα κάτω οργάνωση και την αντικαπιταλιστική πάλη.

  Η Χρυσή Αυγή έχει δείξει το πραγματικό της πρόσωπο με απροκάλυπτες δολοφονίες, όπως αυτή του Παύλου Φύσσα. Όποιος υποστηρίζει το νεοναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής είναι συνένοχος στις πράξεις της. Σε τελική ανάλυση, έχουμε σιχαθεί την παρουσία των ναζί στις πλατείες και στους δρόμους μας. Ας μην τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί.

Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον, δε θα πεθάνει μόνος

Τσάκισέ τον

Αντιφασιστική Πρωτοβουλία

Αλίμου – Παλαιού Φαλήρου